Nierzetelny prezes – Nr 63 (253)
Jacek Liebert w wieku 61 lat odkrył w sobie powołanie na prezesa spółdzielni mieszkaniowej. Pomimo, że nigdy wcześniej nie zarządzał żadną spółdzielnią ani wspólnotą, ani też nie ma kierunkowego wykształcenia i nie posiada licencji zarządcy nieruchomości postanowił spróbować sił w tej nowej dla niego dziedzinie. Najdziwniejsze jest to, że J. Liebert zasiada aktualnie w zarządzie 3 spółek kapitałowych i w 2 stowarzyszeniach. I w tym miejscu należy postawić pytanie, jak on sobie radzi z tymi obowiązkami?
Otóż sobie nie radzi. Jak wynika z Krajowego Rejestru Sądowego, spółki Lieberta od 4 lat nie składają do KRS sprawozdań finansowych.
Stan wydruku na dzień 7/12/2016 godz. 10:16:51
Proszę, zwrócić uwagę, że sprawozdanie za rok 2010 i 2012 zostało złożone po terminie tj. 21.11.2012 r.
Widocznie Liebert zmęczył się pisaniem sprawozdania za dwa lata i zaprzestał ich składania.
16 października 2015 r. Dyrektor II Oddziału ZUS przystąpił w firmie Lieberta Classic Sp. z o.o. do trzech egzekucji na łączną kwotę 15 819,80 zł .
Do czasów afery Amber Gold tacy nierzetelni przedsiębiorcy czuli się w zasadzie bezkarni.
Sytuacja ta zmieniła się z dniem 1 stycznia 2015 r. wraz z wejściem w życie nowelizacji k.k.s.* oraz nowelizacji ustawy o KRS. W chwili obecnej zgodnie z art. 80b k.k.s. niezłożenie w terminie sprawozdania finansowego stanowi wykroczenie skarbowe zagrożone karą grzywny. Grzywna ta może zostać wymierzona w granicach od jednej dziesiątej do dwudziestokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę (w chwili obecnej od 175 zł do 35 000 zł).
Jeżeli chodzi o nowelizację ustawy o KRS, to od dnia 1 stycznia 2015 r. sądy rejestrowe w określonych przypadkach zostały zobligowane do wszczęcia postępowania mającego na celu wykreślenie z rejestru podmiotu, który nie wypełnia swoich obowiązków sprawozdawczych. W sytuacji gdy pomimo wezwania sądu rejestrowego nie złożono rocznych sprawozdań finansowych za 2 kolejne lata obrotowe lub mimo dwukrotnego wezwania sądu rejestrowego nie wykonano innych obowiązków sprawozdawczych, sąd rejestrowy z urzędu wszczyna postępowanie o rozwiązanie podmiotu wpisanego do rejestru bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego.
Czy Jacek Liebert, który celowo i świadomie naraził swoje firmy na to, że sąd rejestrowy bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego może wszcząć postępowanie o rozwiązanie podmiotu gospodarczego, powinien zarządzać naszym mieniem?
W mojej opinii absolutnie NIE. Spółdzielnie mieszkaniowe, które zgodnie z zasadami ruchu spółdzielczego są instytucjami zaufania publicznego, powinni stawiać członkom organów wysokie wymagania w zakresie, rzetelności, prawości i uczciwości. Do rad nadzorczych i zarządów powinni być wybierani najlepsi z najlepszych.
Tym bardziej, że J. Liebert dysponuje wątpliwej jakości doświadczeniem biznesowym. 2 października 2009 roku został on wpisany jako prokurent do pewnej spółki kapitałowej. A już 21 września 2010 komornik sądowy rozpoczął egzekucję w spółce. 29 kwietnia 2011 do Sądu Rejonowego Lublin-Wschód IX Wydział Gospodarczy do Spraw Upadłościowych i Naprawczych wpłynął wniosek o upadłość. Spółka ostatni raz złożyła sprawozdanie finansowe do KRS 25 września 2009 r. 18 lutego 2014 został J. Liebert wykreślony z rubryki Prokurenci z drugiego działu KRS.
Również pod względem etycznym można mu sporo zarzucić.
Z raportu administratora wynika, że Jacek Liebert na koniec maja 2015 r. był zadłużony na rzecz Spółdzielni na kwotę 3 407,46 zł. To był pierwszy i ostatni raport jaki został Radzie Nadzorczej udostępniony; wszystkie następne raporty Liebert utajnił po czym rozwiązał umowę z administratorem. Na koniec sierpnia 2016 r. Liebert nie tylko nie spłacił swojego zadłużenia, ale podobno je powiększył. A to wcale Liebertowi nie przeszkadzało by złożyć wniosek do RN o wykluczenie członka spółdzielni, który zalegał tylko kwotę 1 865,27 zł. Panie z Rady Nadzorczej w dniu 18 września 2015 r. jednomyślnie wykluczyły nieboraka. A innym wytacza proces sądowy za wątpliwe zaległości w wysokości 1 543,52 zł.
Czy nierzetelny menadżer z wątpliwą reputacją może zarządzać moim mieniem?
Pytanie jest z tych retorycznych.
Wniosek:
Nie wyszło „chłopinie” w biznesie to na „stare” lata próbuje w spółdzielczości.
Autor: Czarek Meszyński
Członek SM „Osiedle Zacisze”
k.k.s – kodeks karno skarbowy
(28)Nie lubię tego!
(4)Jaka piękna kompromitacja – Nr 86 (190)
Czy pamiętacie znakomity film „Grek Zorba” z brawurowo zagraną rolą Anthony’ego Quinn’a? Do historii już przeszło zdanie: Szefie, widziałeś kiedyś taką piękną katastrofę?! Czy te słowa o „pięknej katastrofie” można odnieść do naszej Spółdzielni, oceniając ostanie 48 miesięcy wspólnych poczynań Rady Nadzorczej i Zarządu?
Od 20 czerwca 2012 w Radzie Nadzorczej zasiada pani Magdalena Markiewicz. Do najważniejszych jej osiągnięć należą:
- przez 10 miesięcy nie zorientowała się, że jest nielegalną przewodniczącą RN; w lipcu 2015 trzeba było ją ponownie wybrać,
- nie zauważyła, że w Spółdzielni Mieszkaniowej „Osiedle Zacisze” jest łamane prawo: brak lustracji, nie rozliczanie każdej nieruchomości oddzielnie, nie publikowanie protokołów i uchwał organów SM,
- nie zauważyła zniknięcia blisko 200 tys. zł z kont spółdzielni,
- nie zauważyła „lipnie” rozliczonego funduszu remontowego,
- umknęła jej drobna kwota 62 tys. cudownie wykreowanych na cudownym funduszu remontowym terenów zewnętrznych,
- nie zauważyła zniknięcia 66 tys. z funduszu remontowego budynków,
- nie zauważyła straty w wysokości 289 tys. zł na pozostałej działalności gospodarczej,
- nie zauważyła, że wydatkowana kwota w wysokości 116 tys. z opłat (eksploatacja i fundusz remontowy) spółdzielców na pseudobudowę jest niezgodna z prawem,
- nie zauważyła, że Spółdzielnia w praktyce nie prowadzi pozostałej działalności gospodarczej; nie prowadzi ale stratę może mieć – to chyba nazywa się kreatywną księgowością,
- nie zauważyła, że niedobory z gospodarki zasobami mieszkaniowymi (GZM) muszą obligatoryjne być pokryte w roku następnym,
- nie zauważyła, że umowa na zarządzanie Osiedlem jest nieprawomocna,
- nie odczuwa potrzeby zaglądania do wyciągów bankowych Spółdzielni.
Tak można jeszcze długo wymieniać, czego Przewodnicząca Markiewicz nie zauważyła, nie spostrzegła, nie zorientowała się, nie doczytała…
Ale za to:
- rekomendowała bubel w postaci sprawozdania finansowego,
- uchwaliła uchwałę nakładającą haracz na właścicieli garaży, zapominając że spółdzielnia zobowiązana jest do prowadzenia bezwynikowej działalność GZM i nie może zarabiać na spółdzielcach,
- doliczyła stawkę VAT do opłat za garaże w budynkach mieszkalnych pomimo, że spółdzielnia z tego tytułu VAT-u nie odprowadza,
- chętnie podpisuje się pod kłamliwymi treściami w sprawozdaniach i protokołach,
- do tego jest prawdziwą Żartownisią, zwołuje posiedzenie Rady dajmy na to na godzinę 19.00, a po cichu przesuwa na 19.40, żeby w posiedzeniu brali udział tylko swoi,
- chętnie pomawia,
- uwielbia niekończące się dysputy i bezwynikową pracę Rady – potrzebowała 17 miesięcy by zmienić w regulaminie porządkowym m.in. zapis: psy i koty należy wyprowadzać na smyczy.
Biorąc powyższe fakty pod uwagę można sparafrazować słowa Greka Zorby:
Pani Przewodnicząca Markiewicz! Jaka piękna kompromitacja!
Autor: Czarek Meszyński
(49)Nie lubię tego!(3)Florczuk i Starzewski poczuli się dotknięci – Nr 80 (174)
W ustawie z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe (Dz.U.1984.5.24) art.1. czytamy:
Prasa, zgodnie z Konstytucją Rzeczpospolitej Polskiej, korzysta z wolności wypowiedzi i urzeczywistnia prawo obywateli do ich rzetelnego informowania, jawności życia publicznego oraz kontroli i krytyki społecznej.
Jedną z podstawowych cech społeczeństwa demokratycznego jest wolność wypowiedzi i prawo do krytyki.
W tej samej ustawie art.6 ust. 1 czytamy:
Prasa jest zobowiązana do prawdziwego przedstawiania omawianych zjawisk, a ust. 4 powiada:
Nie wolno utrudniać prasie zbierania materiałów krytycznych ani w inny sposób tłumić krytykę.
Taki stan rzeczy nie spodobał się dwóm członkom Zarządu A. Florczuk i M. Starzewskiemu i postanowili wytoczyć mi powództwo o naruszenie dóbr osobistych Spółdzielni Mieszkaniowej „Osiedle Zacisze” zatrudniając profesjonalnego pełnomocnika, który liczy sobie 615 zł z VAT za każdą rozpoczętą godzinę rozprawy sądowej w każdej instancji.
Budżet przeznaczony na obsługę prawną został już w maju br przekroczony o blisko 10 tys. zł.
W każdej prywatnej firmie budżet jest rzeczą „świętą” i nie można go przekraczać bez zgody organu nadzorczego – w naszym wypadku Rady Nadzorczej – która uchwala plany gospodarcze. Tandem Florczuk – Starzewski tę zasadę mieli w „głębokim poważaniu” i ochoczo wydawali nasze pieniądze, a to na operacik, a to na konsultacje, a to na opinię „prawnopodobną”. Nie przyszło im do głowy, by wydać więcej pieniędzy niż zostało zaplanowane i uchwalone, to trzeba najpierw uzyskać zgodę Rady Nadzorczej. Na szczęście o tym tandemie można pisać już tylko w czasie przeszłym albowiem A. Florczuk zrezygnowała, tylko Starzewski jeszcze trawa.
Ponieważ, przez ostanie 1,5 roku na łamach tego czasopisma obnażałem nieprawidłowości w naszej drogiej Spółdzielni Tandem Florczuk – Starzewski chcąc mnie uciszyć przy pomocy procesu sądowego zapomnieli jednocześnie o bardzo ważnej regule:
Osoba piastująca funkcję publiczną narażona jest – co stanowi zjawisko naturalne w każdym państwie demokratycznym – na wystawienie swoich poczynań pod osąd opinii publicznej i musi się liczyć z krytyką swojego postępowania, która to krytyka jest społecznie pożyteczna i pożądana, jeżeli podjęta została w interesie publicznym i ma cechy rzetelności oraz rzeczowości, a jednocześnie nie przekracza granic potrzebnych do osiągnięcia społecznego celu krytyki. Granic tych nie da się ogólnie wyznaczyć, ponieważ określają je niepowtarzalne okoliczności konkretnej sprawy (wyrok SN z 28 września 2000 r., V KKN 171/98, LexisNexis nr 349107, OSNKW 2001, nr 3-4, poz. 31). Monika Brzozowska-Pasieka, Prawo prasowe. Komentarz Praktyczny – stan prawny 1 stycznia 2014 r.
Główny lifemotiv pozwu to: Pozwany wielokrotnie zamieszczał w czasopiśmie przez siebie redagowanym treści nieprawdziwe, szkalujące, pomawiające naruszające w sposób ewidentny i rażący dobra osobiste powódki* – dobre imię (dobrą sławę , renomę).
Czy tak było naprawdę? To możecie Państwo sami ocenić. Czytacie wpisy i porównujecie je z otaczającą rzeczywistością i sami wysnuwacie wnioski. Czy dochowałem rzetelności, przedstawiałem fakty zgodnie z rzeczywistością, czy wpisy były poparte dokumentacją zdjęciową i spółdzielczą? To każdy czytelnik oceni sam. Mam nadzieję, że sąd też wyda sprawiedliwy werdykt.
Ze względu na wysokie koszty pełnomocnika Spółdzielni Jarosława Ostrowskiego w dniu 14/09/2015 r. złożyłem wniosek do Zarządu o wycofanie pozwu. O spychologii i kołomyi jaka zapanowała w organach Spółdzielni po złożeniu wniosku napiszę innym razem.
Jedno jest pewne za pozew wytoczony przez Tandem Florczuk – Starzewski zapłacimy my wszyscy – SPÓŁDZIELCY. Czy to jest racjonalny sposób wydawania naszych pieniędzy, które powinny być przeznaczone na utrzymanie naszych nieruchomości?
A jeżeli chodzi o dobra osobiste powódki w postaci: dobre imię, dobrą sławę, renomę to my wszyscy widzieliśmy dokumentację zdjęciową z Walnego Zgromadzeniu (1 października 2014 r.) w jaki sposób powódka wybudowała budynki mieszkalne i garażowe. Słowa fuszerka, partactwo, dziadostwo, słabizna czy też marnizna nie oddają skali niegodziwości popełnionej na właścicielach mieszkań oddawanych w roku 1998 przez Spółdzielnię Mieszkaniową „Osiedle Zacisze”. Pozostawione rusztowania, rozrzucone butelki po piwie, braki wełny mineralnej itd. świadczą najlepiej w jakim standardzie budowała powódka.
Więcej na ten temat: http://temidacontrasm.info/golgota-niepokornych-kwitnie/#comments
Autor: Czarek Meszyński
*Z niezrozumiałych względów pełnomocnik powódki używa terminu powód? Spółdzielnia jest rodzaju żeńskiego, więc w pismach procesowych powinna być powódka.
(32)Nie lubię tego!(0)Była Prezes – Nr 71 (165)
O Agnieszce Florczuk można pisać już tylko w czasie przeszłym: była Prezes Spółdzielni Mieszkaniowej „Osiedle Zacisze” – rezygnacja z dniem 7 sierpnia 2015 r.
Kiedy 14 lipca 2009 roku weszła do Zarządu mieliśmy nadzieję na profesjonalne, uczciwe i zgodne z prawem zarządzanie naszym Osiedlem. Miało być tylko lepiej, a wyszło tak jak zawsze.
Do najważniejszych „osiągnięć” Prezes Florczuk należy zaliczyć:
- rozpoczęcie budowy dwóch domów w zabudowie bliźniaczej na działkach z nieuregulowanym stanem prawnym na podstawie uchwały RN, która była sprzeczna z prawem,
- sfinansowanie budowy niezgodnie z regulaminem GZM z naszych wpłat na eksploatację i FR zamiast z wkładów budowlanych wniesionych przez członków, z którymi została podpisana umowa na wybudowanie domów,
- przerwanie budowy pomimo poniesionych znacznych kosztów na architekta i inwestora zastępczego, w sumie 116 653,60,
- zniknięcie z rachunku bankowego Spółdzielni blisko 200 000,00 zł (rok 2010- 213 070,91 zł, rok 2012 – 15 826,21 zł), pomimo nagłośnienia sprawy pani Florczuk nie raczyła wytłumaczyć się na jakie cele została wydana tak wysoka kwota,
- próba przeniesienia własności dwóch działek na podstawie tylko zaliczkowej wpłaty,
- prowadzenie ksiąg finansowych niezgodnie z obowiązującymi przepisami,
- nierozliczanie każdej nieruchomości oddzielnie,
- Związek Rewizyjny Spółdzielni Mieszkaniowej RP wykazał aż 19 nieprawidłowości w zarządzaniu Spółdzielnią,
- nie wywiązywanie się z ustawowego obowiązku przeniesienia własności do lokalu na rzecz członka,
- nie wywiązywanie się z obligatoryjnego obowiązku zarządzania nieruchomościami stanowiącymi jej mienie,
- nałożenie haraczu na właścicieli garaży – tak należy to nazwać ponieważ Spółdzielnia z tego tytułu nie ponosi żadnych kosztów,
- opracowanie wzoru aktu notarialnego, do którego przymuszani są członkowie i notariusz z kuriozalnym zapisem: strony postanawiają, że zarząd wspólną nieruchomością wykonywać będzie SM „Osiedle Zacisze”(…),*
- przeprowadzenie niezgodnie z obowiązującą normą PN/EN-6946:2004 (grubość 25 cm o współczynniku 0,2 W/mK i lambdzie 0,038 – w dążeniu do obowiązującej normy izolacyjnej od 1 stycznia 2012 r.) termomodernizacji dachu; wymieniono tylko 25% wełny mineralnej pozostawiając starą 20-letnią wełnę; budynki zostały wybudowane w ubiegłym wieku w oparciu o ówczesne obowiązujące zarządzenie nr 130 w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane budownictwa powszechnego (Dz.U. Nr 10 poz. 44 z późn. zm.
- nie publikowanie na stronie internetowej protokołów i uchwał WZ, RN i Zarządu**
Zostały wymienione tylko 14 „osiągnięć” Prezes Florczuk, które są solidnie udokumentowane. W ciągu 6 lat pracy w Zarządzie Agnieszka Florczuk zaliczyła całe mnóstwo większych i mniejszych wpadek o czym będę w przyszłości czytelników informował.
Nagłośnienie tych patogennych działań spowodowało, że na wniosek Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju toczy się obecnie postępowanie prokuratorskie w sprawie dotyczących nieprawidłowości w SM „Osiedle Zacisze”.
Czy takie „sukcesy” na swym koncie może mieć profesjonalista w zarządzaniu nieruchomościami?
Autor: Czarek Meszyński
* Konstytucja ustawą z 10 lutego 1976 wprowadzono zapis, że Polska jest państwem socjalistycznym (w miejsce dotychczasowego określenia – państwo demokracji ludowej), PZPR – przewodnią siłą społeczeństwa w budowie socjalizmu, zaś PRL w swej polityce umacnia przyjaźń i współpracę ze Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich i innymi państwami socjalistycznymi. Zapisy te wywołały protesty społeczne. PRL, PZPR i ZSRR już nie istnieją a konstytucja została zmieniona. Prezes Florczuk ustanowiła wzór aktu notarialnego, że naszymi nieruchomościami wiecznie będzie zarządzać Spółdzielnia, a jak zbankrutuje albo zostanie rozwiązana to i tak za światów ekonomicznych będzie naszym majątkiem zarządzać (sic).
** Protokoły z obrad organów Spółdzielni oraz uchwały są publikowane dopiero od sierpnia br po podjęciu uchwały nr 4/12/2014 mojego autorstwa przez RN 15 grudnia 2014 r – no cóż lepiej późno niż w cale.
Postscriptum
Do wiekopomnych dokonań Prezes Florczuk należy zaliczyć jeszcze scedowanie zarządzania mieniem Spółdzielni zewnętrznym podmiotom. Zgodnie z ustawą o spółdzielniach mieszkaniowych takie działanie jest całkowicie bezprawne, ponieważ spółdzielnia ma obligatoryjny obowiązek zarządzania własnym majątkiem; podmiotowi zewnętrznemu może zlecić jedynie administrowanie. W ten sposób nałożono na spółdzielców niezasadne, podwójne koszty zarządu. Do tego należy dodać chaos jaki zapanował w Spółdzielni, w ciągu 4 lat mamy już 3-cią firmę zarządzającą i 7-tą księgową.
(39)Nie lubię tego!(3)Redakcja – Nr 86
Adres Redakcji: Werchliś 66A, 21-505 Janów Podlaski
e-mail: c.meszynski@medent.waw.pl
gsm: 535 800 757
Czasopismo pt.: „Osiedle Zacisze – moja mała ojczyzna” zostało zarejestrowane w sądowym rejestrze prasy w dniu 17/11/ 2014 r. przez Sąd Okręgowy Warszawa – Praga w Warszawie, poz. Pr 3464
Redaktor Naczelny: Cezary Meszyński
Sekretarz Redakcji: Kamil Korzeniewski
Współpracują:
- Raduszka
- Kazimierz Uchmański
- Lidka
- Marysia
- Ania
- Grażyna
- Stokrotka
- Maja Łobodzińska
- Marusia Raksa
- Magdalena Bonarowska
- Temida
- MSC
- Eugeniusz Koziński
- Marcus
- Monika Blum
- Fix
- Agnieszka Wojciechowska van Heukelom
- Iwona Możejko
Fotoedycja: Cezary Meszyński, Raduszka
Teksty i zdjęcia publikowane są na licencji Creative Commons.
(14)Nie lubię tego!(3)Nic o nas bez nas – Nr 31
Szanowni Państwo,
Mieszkańcy Osiedla, Członkowie Spółdzielni, Sąsiedzi w związku zaistniałą sytuacją w naszej Spółdzielni powstał blog Osiedle Zacisze – moja mała ojczyzna na prawach czasopisma/dziennika. Wniosek o rejestrację czasopisma/dziennika został złożony do Sądu Okręgowego w Warszawie 24 lipca 2014 r.
Na blogu obowiązuje ustawa z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe.
Zgodnie z motto blogu Demokracja ma to do siebie, że ludzie mają prawo mieć inne poglądy (…) każdy z mieszkańców Osiedla i członków Spółdzielni, po rejestracji, może się wypowiedzieć, wyrazić swoją opinię, spostrzeżenia, dzielić się radą lub pomysłem na lepsze Osiedle… Każdy wpis (post) i komentarz będzie opublikowany zgodnie z zasadami Prawo prasowe.
Cel jaki nam przyświeca: NIC O NAS BEZ NAS
Osiedle Zacisze – moja mała ojczyzna to AGORA mieszkańców naszego Osiedla.
Serdecznie zapraszam Państwa do wzięcia udziału w dyskusji. Każdy Państwa głos jest cenny, każda opinia ważna, a każdy pogląd wzbogaca…
Czarek Meszynski
(13)Nie lubię tego!(3)O mnie słów kilka – Nr 5
Ekonomista, mecenas sztuki, przedsiębiorca, prosument, poliglota, podróżnik, przewodnik warszawski, varsavianista, pilot orbisowski, pasjonat przyrody, przyjaciel zwierząt, meloman, miłośnik malarstwa, menadżer w telekomach, fan wolnego oprogramowania, bibliofil, bloger, teoretyk i działacz spółdzielczości oraz rolnik ekologiczny.
Kiedyś byłem nomadem dziś jestem osadnikiem.
Syn kuchmistrza – restauratora a wnuk leśniczego, brat Pawła i Urszuli.
Wykształcenie ekonomiczne, studia magisterskie i doktoranckie – Szkoła Główna Handlowa w Warszawie.
- Członek Spółdzielni Mieszkaniowej od 1995 r.
- Członek Rady Nadzorczej w SM w latach 1997 – 2004, 2014 – 2016
- Członek BCC od 1999 r.
- Członek Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego
- Prezes Zarządu w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością
- ulubiona książka: Zostało z uczty bogów – Igor Newerly
- ulubiony film: Wielki błękit – Luc Besson
- ulubiona sztuka: Małpa – w rolach głównych: Maria Quoos i Andrzej Czernik
- ulubiona piosenka: Sen o dolinie – Budka Suflera
- ulubiony zespół: Procol Harum
- ulubiona wykonawczyni: Roberta Flack
- ulubiony wykonawca: Roger Waters
- ulubiony reżyser: Pedro Almodovar
- ulubiona aktorka: Marianne Sägebrecht
- ulubiony aktor: Janusz Gajos
- ulubiony polityk: JFK
- ulubiony profesor: Witold Kieżuń
- ulubione miasto: Lizbona
- ulubiony poeta: Wojciech Młynarski
- ulubiony pisarz: William Wharton
- ulubiony kabaret: Piwnica pod Baranami
- ulubiony obraz: Krzysztof Wyzner, „Ulica”, 1982, olej na płótnie 84 x 94
- ulubiony teledysk: Czas na mały blues
- ulubiony kawałek: Resistire – Atme
- ulubiony musical: Metro
- ulubiony film muzyczny: Gorączka sobotniej nocy
- ulubiony taniec: Pulp Fiction
- ulubiony przebój: Gloria Gaynor
Czasem piszę wspomnienia, a czasem wypowiadam się na temat ekonomii.
Wierzę, że z każdego doświadczenia nawet najgorszego wynika coś dobrego , że „kropla drąży skałę”
Jesteś zwycięzcą – dopóki walczysz!
Zaistniałe okoliczności spowodowały, że ponownie zająłem się problematyką spółdzielni mieszkaniowych.
Kontakt:
e-mail: c.meszynski@medent.waw.pl
gsm: 535 800 757
(22)Nie lubię tego!(1)Z lewego brzegu Wisły na prawy – Nr 1
Na lewym brzegu Wisły w czerwcowe popołudnie 1960 roku przyszedłem na świat.
Pierwszą dekadę swego życia spędziłem na ulicy Noakowskiego naprzeciwko Politechniki Warszawskiej. Marzec 1968 dobrze zapamiętałem: zdenerwowaną matkę, studentów i golędzinów …
Przez kolejne 20 lat mieszkałem na Sadybie, na pięknym Osiedlu-Ogrodzie według projektu: Haliny Skibniewskiej. Moja szkoła podstawowa otrzymała w roku 1971 tytuł Mister Warszawy – I nagroda. Potem był krótki epizod ze Stegnami, Czerniakowem i Wiedniem.
W lutowy dzień 1995 r. wrzuciłem kilka drobiazgów do samochodu i przyjechałem na Zacisze, (w zasadzie Lewinów) i pozostałem tu – na prawym brzegu Wisły.
Ostatnio częściej przebywam na Południowym Podlasiu, ale to jednak warszawskie Zacisze jest moją małą ojczyzną.
Czarek Meszyński
(22)Nie lubię tego!(7)
Najnowsze komentarze