Chcąc nie chcąc – Nr 87

Chcąc nie chcąc zostałem dziennikarzem i to od razu redaktorem naczelnym.

W państwach demokratycznych mianem czwartej władzy określa się wolną prasę. Niezależne media ustawiane są w szeregu obok władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej, gdyż siła prasy jest tak wielka, że może kształtować społeczeństwo i politykę. Poza tym spełnia funkcję kontrolną, aby nie dochodziło do nadużyć i korupcji.

Spółdzielnie mieszkaniowe tworzą lokalne społeczności. Spółdzielców łączy wspólny majątek, wspólna przestrzeń, którą zamieszkują i dbałość o wspólne dobro. Z tym ostatnim, niestety jest coraz gorzej. Członkowie spółdzielni są zazwyczaj  mało aktywni i obojętni na sprawy swojej spółdzielni. Powszechnym zjawiskiem w polskich spółdzielniach mieszkaniowych jest niska frekwencja na walnych zgromadzeniach. Według danych z TEMIDY contra SM przeciętnie 3,5 – 5,5% spółdzielców bierze w nich udział. To wszystko sprawia, że w spółdzielniach kwitnie patologia. Apatyczna postawa spółdzielców daje przyzwolenie do wszelkiego rodzaju nadużyć i zaniedbań. „Kreatywni” prezesi i marionetkowe rady nadzorcze traktują majątek spółdzielców jak swój prywatny folwark i łupią ich na każdym kroku. Z każdym rokiem jest coraz gorzej. Dawnych prezesów, którzy wyprowadzali kasę powoli i w niewielkich ilościach przez zaprzyjaźnione firmy wystawiające zawyżone faktury zastąpili cyniczni i bezwzględni „działacze”, którym udało się przyspawać do stołków członków zarządów. Przestarzałe metody zastąpili inżynierią finansową i kreatywną księgowością; „kręcenie lodów” odbywa się teraz na skalę przemysłową. Prezesi dla swych egoistycznych celów wykorzystują najnowsze zdobycze nauk społecznych, na przykład fenomen gotowanej żaby:

efekt ekonomiczny, mówiący o tym, że jeśli będzie się doić społeczeństwo, bardzo powoli zwiększając obciążenia podatkowe to zgodzi się ono na zwiększanie tych obciążeń bez końca.

Tak samo jest ze spółdzielcami, co roku podnosi się im opłaty przy jednoczesnym nie rozliczaniu się z pobranych zaliczek; opłaty urastają często do absurdalnych wartości. Jak spółdzielcy próbują protestować wobec niezasadnie wygórowanym podwyżkom słyszą często z ust bezdusznych prezesów: jak państwa nie stać na dom, mieszkanie, garaż to proszę sprzedać. 

To zwykła arogancja i niekompetencja.

Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego pozwalamy by nasz majątek był zarządzany przez chciwych i  nieprzyzwoitych ludzi?

Leopold Tyrmand spróbował wyjaśnić to socjologiczne zjawisko w następujący sposób:

Bo Polakom brak jest odwagi cywilnej (…). Znają wyłącznie militarną. Objaw infantylizmu. Ulegają każdej, trochę przemyślanej przemocy. Mają wypaczone pojecie własnego interesu. Gardzą każdym niezależnym sądem, panicznie boją się terroru pogłosek, wolą kombinować i oczerniać, niż dochodzić prawdy i walczyć o nią.*

Spółdzielcy! Czas przerwać tę patologię, najwyższa pora zadbać o własny interes, o własny majątek, o ten przysłowiowy własny kąt czy też dach nad głową. Nie bójcie się nazwać po imieniu niegodziwość niegodziwością, draństwa draństwem, defraudacji defraudacją…

Najwyższa czas wyjść z letargu!

Autor: Czarek Meszyński

*Życie towarzyskie i uczuciowe, Warszawa, 1961 -1964

Lubię to!(9)Nie lubię tego!(0)