Iluzoryczna kontrola – Nr 5 (339)
Grzegorz Braun członek Komisji Obrony Narodowej przy pustawych ławach sejmowych uchylił kulisy jak jest procedowane posiedzenie Komisji w sprawie absolutorium wydatków budżetowych. Na Komisję wpada Minister Obrony Narodowej i pyta się Przewodniczącego jak długo to potrwa. Przewodniczący odpowiada, że jedną godzinę, w tym momencie Wiceprzewodniczący licytuje, że to będzie pół godziny. Absolutorium dotyczyło ok. 40 miliardów złotych tj. co 1/10 złotówka, którą Rząd wydaje. Większość Komisji przegłosowała wniosek, że nie będzie dyskusji tzn. żadnych odpowiedzi, ale również nie będzie pytań.
Poseł Braun stwierdził: Kontrola parlamentarna nad wydatkami budżetowymi to fikcja.
Skąd to ja znam? Oczywiście z mojej dysfunkcyjnej Spółdzielni. Przez 4 kadencje byłem członkiem Rady Nadzorczej. Co prawda moja Spółdzielnia nie dysponuje tak gigantycznym budżetem jak Ministerstwo Obrony – w porównanium z nim jest „malusia”. Przychody z GZM to ok. 1,4 mln zł rocznie. Dlaczego za tym Rada nie spełnia ustawowej funkcji organu kontroli i nadzoru, skoro ma tak mało pieniędzy do sprawdzenia? Z moich długoletnich doświadczeń jednoznacznie wynika, że Zarząd nie chce żadnej rzeczywistej kontroli. Jak to mu się udaje? Podam tylko kilka przyczyn:
- gdy zbliżają się wybory do RN Zarząd kaperuje swoich lojalnych spółdzielców,
- większość członków RN nie wie na czym ma polegać ich praca,
- Rada z organu kontroli i nadzoru przekształcana jest w organ doradczy,
- Zarząd zarzuca Radę mało istotnymi problemami,
- zbyt wnikliwy członek jest natychmiast pacyfikowany.
A jak powinna przebiegać praca RN by spełniła swoje ustawowe i statutowe obowiązki? Od około dwudziestu lat na rynku dostępne są nowoczesne programy księgowe, które nie tylko umożliwiają elektroniczne zapisy w księgach rachunkowych, ale również dostarczają ważne informacje zarządcze. Rada powinna się spotykać – w mojej opinii – raz na kwartał. Zarząd wraz z główną księgową powinien przygotować następujące dokumenty,
- Bilans wraz z RZiS – np. za I kwartał,
- Stan środków pieniężnych w kasie i na rachunkach, potwierdzony inwentaryzacją i saldami wynikającymi z wyciągów bankowych,
- Sprawozdanie Zarządu za dany kwartał.
To są podstawowe dokumenty, na których Rada powinna pracować. Niestety Zarządy w zasadzie tych dokumentów nie udostępniaja, co sprawia, że kontrola Rady jest fikcją. Mój Zarząd już od 25 lat zwołuje sprawozdawcze WZ w czerwcu tuż przed wakacjami. Wiadomo, że spółdzielcy myślą w tym czasie o wakacjach swoich dzieci, o urlopach, działkach itd. Frekwencja na walnych jest niska, a dokumenty są trudne do weryfikacji, ponieważ dotyczą poprzedniego roku, a jak wiadomo pamięć jest ulotna.
Zupełnie inaczej jest w mojej Wspólnocie Mieszkaniowej, tam sprawozdania zazwyczaj udostępniane są już w lutym następnego roku, a zebrania mieszkańców organizowane są marcu. Można? Jak widać można.
Konkluzja: ryba psuje się od głowy.
Czarek Meszyński
(44)Nie lubię tego!
(2)Mini wykład o kalkulacji wysokości opłat – Nr 4 (338)
Na wstępie należy podkreślić specyfikę spółdzielni mieszkaniowej. Jest to szczególny podmiot gospodarczy oparty na zasadzie non profit tzn. podstawowa działalność gospodarcza polegająca na zarządzaniu nieruchomościami jest bezwynikowa – nie występuje zysk ani strata. W art. 1 ust. 1 pkt 1^1 u.s.m. ustawodawca stwierdził: Spółdzielnia mieszkaniowa nie może odnosić korzyści majątkowych kosztem swoich członków (…). Innymi słowy zaliczki na opłaty powinny być tak skalkulowane by nie wystąpiła nadpłata ani niedopłata – krótko mówiąc obowiązuje tu zasada balansu. Oczywiście rzeczywistość gospodarcza jest bardziej złożona niż teoria i dlatego w art. 6 ust. 1 cytowanej ustawie została ustanowiona reguła ekwiwalentności. W uchwale Sądu Najwyższego z dnia 13 czerwca 1990 r. (III CZP 31/90) czytamy: „Sąd Najwyższy zwracał uwagę już poprzednio, akcentując regułę ekwiwalentności między świadczeniami dostarczonymi przez spółdzielnię a zwrotem ich kosztów.”
Kluczową rolę odgrywa tu rada nadzorcza, która pełni funkcję nadzoru i kontroli nad działalnością spółdzielni – art. 46 § 1 pkt 2 u.p.s. Niestety ten organ stosunkowo rzadko korzysta z tej swojej prerogatywy. Sam byłem jako nieliczny w Polsce, a na pewno jedyny w swojej spółdzielni członkiem rady nadzorczej przez cztery kadencje. Swoją wiedzę czerpię nie tylko z teorii, ale również z praktyki. Niestety rada nadzorcza nie wypełnia ustawowego obowiązku. Dlaczego? A to już jest temat na inny wpis.
Ale wróćmy do kalkulacji opłat. Ewa Bończak-Kucharczyk w swej monografii poświęconej spółdzielniom mieszkaniowym (Spółdzielnie Mieszkaniowe – Komentarz, Wyd. Wolters Kluwer, Warszawa 2018) napisała:„Kalkulacja wysokości opłat powinna zatem wprost wynikać z ponoszonych przez spółdzielnię na te cele kosztów.(…) prawo do uzyskania wiedzy o tych kosztach, ale także pośrednie prawo do kontroli, czy spółdzielnia działa prawidłowo, nie żąda opłat „z sufitu” albo np. nie dolicza zysku.”
A jak jest w SM „Osiedle Zacisze”? Zarząd w składzie: Ryszarda Uchmańska, Agnieszka Żebrowska, Piotr Kubel wysyłają latem 2020 r. kalkulację kosztów z dnia 22 października 2019 r. Paranoja, kpina z mieszkańców czy zła wola?
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o rachunkowości w przypadku mojej Spółdzielni zamknięcie ksiąg rachunkowych powinno nastąpić nie później niż do 31 marca. Czyli Zarząd powinien dysponować twardymi danymi dotyczącymi poniesionych kosztów i uzyskanych przychodów. w roku 2019. Mało tego na koniec lipca powinno być zaksięgowane pierwsze półrocze 2020 r. Nasz „Egzotyczny Zarząd” wysyła „lipną kalkulację” z października 2019 r. opartą na roku 2018. I tak dobrze, że nie cofnęli się do antyku i do judaszowskich srebrników.
Czarek Meszyński
(46)Nie lubię tego!(4)Dobro Wspólne – Nr 2(336)
Sokrates – grecki filozof, jest uważany obok Platona i Arystotelesa za największego filozofa starożytności. Był twórcą terminu społecznego DOBRO WSPÓLNE. Termin oznaczający wartość zbiorową osiąganą przez wspólnoty ludzkie w związku z rozwijaniem naturalnych możliwości ich członków, zaspokajaniem ich indywidualnych interesów lub respektowaniem posiadanych przez nich uprawnień jednostkowych przy jednoczesnej dbałości o zbliżanie całej wspólnoty ku właściwym jej celom.
Zarządy spółdzielni mieszkaniowych mają dbać o dobro wspólne SUWERENA tj. na przykład właścicieli nieruchomości. A jak to jest w Spółdzielni Mieszkaniowej „Osiedle Zacisze”?
Sami się przekonajcie – oto dokumentacja zdjęciowa.
Leszek Zaremba, znakomity architekt, którego małem okazję poznać w latach 90. XX wieku zaprojektował osiedle na warzawskim Zaciszu, gdzie kupiłem sobie mieszkanie/apartament. Jak na tamte czasy projekt był przedni, wykonanie niestety nieco gorsze. Na klatkach schodowych było dużo elementów wykonanych z drewna: parapety, barierki schodowe i okna z firmy Sokółka. Również barierki balkonów i tarasów były wykonane z tego samego materiału.
Kolejne zarządy spółdzielni nie dbały przez 25 lat o dobro wspólne. Okna od ich osadzenie nigdy nie były konserwowane – ja swoje meble ogrodowe maluje każdego roku.
Elewacje budynków także w tragicznym stanie.
Ogrodzenie wykonane z pożądnych kątowników i niestety rdzewieją – nigdy nie było konserwowane.
Konkluzja: zarządy spółdzielni mieszkaniowych przeważnie w Polsce nie dbają o wspólne dobro tylko o własną kasę kosztem SUWERENA.
Czarek Meszyński
(43)Nie lubię tego!(0)Pełnomocnictwo dla wtajemniczonych – Nr 15 (329)
W późnych godzinach wieczornych 25 kwietnia 2018 r. ukazała się informacja na stronie internetowej SM „Osiedle Zacisze”, że w zakładce „DO POBRANIA” zamieszczony jest wzór pełnomocnictwa.
Informacja ta zostałą umieszczona na niecałe 24 godziny przed Walnym Zgromadzeniem zwołanym na dzień 26 kwietnia 2018 r.
Na Walne, które odbyło się na sąsiedniej ulicy w Centrum Formacji Misyjnej, przybyła armia prezesa uzbrojona w pełnomocnictwa, by nie dopuścić do odwołania Zarządu. No i udało się, Zarząd póki co się ostał. Było to jednak Purrysowe Zwycięstwo osiągnięte nadmiernym kosztem. Na Walne przybyła spora liczba spółdzielców, która od kilku lat w nich nie uczestniczyła, ale za to miała pełnomocnictwa i głosowała na dwie ręce. To był rozpaczliwy ruch Zarządu, albowiem ostatnie cztery Walne to była prawdziwa trauma dla Lieberta i Starzewskiego: na jednym z nich trzeba było zarządzić dwutygodniową przerwę, ponieważ Zarząd nie potrafił wytłumaczyć proponowanych zmian do Statutu, drugie się nie odbyło, bo Zarząd nie wyłożył dokumentów na czas, zaś kolejne dwa były pod kontrolą członków niezadowolonych z poczynań tych dwóch dżentelmenów.
Głosowanie nad udzieleniem absolutorium prezesowi Jackowi Liebertowi i wiceprezesowi Michałowi Starzewskiemu miało następujący rozkład:
- 39 głosów za udzieleniem absolutorium J. Liebertowi i 26 głosów przeciw,
- 41 głosów za udzieleniem absolutorium M. Starzewskiemu i 25 głosów przeciw.
A to oznacza tylko jedno, że w „normalnym” głosowaniu tj. bez pełnomocnictw Liebert/Starzewski by nie otrzymali absolutorium, ponieważ prawie wszyscy, którzy głosowali „za” posiadali pełnomocnictwa i głosowali na dwie ręce. Na następne WZ, które powinno się odbyć do końca czerwca br. antagoniści obecnego Zarządu przybędą również z pełnomocnictwami. Ale czy takie Walne zostanie zwołane przez Zarząd? Wszystko jest możliwe w SM „Osiedle Zacisze”, gdyż 26/4/2018 r. zatwierdzaliśmy sprawozdanie finansowe za 2016 r. tj. z rocznym opóźnieniem, więc sprawozdanie za 2017 r. może być zatwierdzane w roku 2019 lub nawet 2020 – wytłumaczenie się zawsze jakieś znajdzie np. „komputer się zaciął”, księgowa zachorowała, salda się nie zgadzają itd..
Podczas głosowania doszło do spektakularnej wpadki tj. prezes Liebert głosował również na dwie ręce jak jego zwolennicy. Spostrzegawczy spółdzielca zauważył ewidentne łamanie prawa, gdyż zgodnie z przepisem zawartym w art. 36 § 5 u.p.s. członek zarządu spółdzielni nie może być pełnomocnikiem na walnym zgromadzeniu. Przywołany przepis był całkowitym zaskoczeniem dla Zarządu, który po raz kolejny wykazał się prawną ignorancją.
Jedną z fundamentalnych zasad spółdzielczości jest to, że prawa i obowiązki wynikających z członkostwa w spółdzielni są dla wszystkich członków równe – art. 18 § 1 u.p.s.
Poinformowanie członków na nie całe 24 godziny przed Walnym o zamieszczonym wzorze pełnomocnictwa było pogwałceniem powyższej zasady. Zarząd podzielił spółdzielców na swoich i nie swoich. Ci swoi, dzięki zazwyczaj „poczcie pantoflowej”, są szczegółowo informowani o oczekiwaniach Zarządu.
Ale czy ta sytuacja się długo utrzyma? Wątpię! Już dziś ok. 50% mieszkańców naszego Osiedla jest niezadowolona z poczynań Lieberta/Starzewskiego i to swoje niezadowolenie coraz wyraźniej artykułuje. Jest to tylko kwestią czasu, kiedy nieudolny Zarząd zostanie odwołany.
Czarek Meszyński
(44)Nie lubię tego!(1)CZTERECH na JEDNEGO – Nr 10 (324)
Gdy w roku 2014 przygotowałem Analizę Ekonomiczną – Prawną, w której przebadałem dokumenty Spółdzielni (SM „Osiedle Zacisze”) od roku 2007 do 2013 myślałem, że ta praca spotka się z życzliwością organów. Z mojej strony było to naiwne myślenie. Zarząd wraz z Radą Nadzorczą przystąpił do natychmiastowego ataku. Oto sekwencja zdarzeń:
- 10/6/2014 r. godz. 8:49 wysyłam do członków Zarządu maila wraz z Analizą,
- 11/6/2014 r. zostało zwołane wspólne posiedzenie Rady Nadzorczej i Zarządu, na którym wydano Oświadczenie podpisane przez 4 członków RN i 3 członków Zarządu. W Oświadczeniu tym czytamy m.in.: „Opracowanie (…) oparte jest na błędnych tezach, co w konsekwencji prowadzi do fałszywych wniosków.” Nie podano żadnych argumentów przemawiających za tym, że tezy są błędne, a wnioski fałszywe. Następnie postraszono mnie art. 212 k.k. (pomówienie) i art. 24 k.c. (naruszenie dóbr osobistych).
- 17/6/2014 r. na Walnym Zgromadzeniu podczas mojego wystąpienia uporczywie przeszkadzano mi w przedstawianiu faktów, prowokowano i atakowano, a nawet próbowano mi odebrać głos poprzez złożenie formalnego wniosku o przerwanie dyskusji.
W czym tkwi sedno problemu? Otóż Zarząd wykazał w sprawozdaniu finansowym gigantyczną stratę w wysokości 412 138,60 zł przy uzyskanym przychodzie w roku 2013 r. w wysokości 1 112 350,00 zł. Zgodnie z fundamentalną zasadą obowiązującą w spółdzielniach mieszkaniowych gospodarka jest bezwynikowa tzn. SM nie osiąga ani zysku, ani nie ponosi straty. Reguła ekonomiczna zawarta w art. 6 ust. 1 u.s.m. bilansuje zarówno nadwyżkę kosztów jak i przychodów każdego roku. Nie ma więc możliwości wystąpienia straty w podstawowej działalności spółdzielni jaką jest zarządzanie nieruchomościami.
Z analizy materiału źródłowego wynikało jednoznacznie, że przy wrastającej stracie zwiększały się jednocześnie środki pieniężne na kontach bankowych, co jest niezgodne z podstawowymi ekonomicznymi zasadami. Zarząd nie podjął w tym temacie żadnej merytorycznej dyskusji.
W konsekwencji tego doszło do procesów sądowych. W ciągu czterech lat toczyło się aż 10 spraw sądowych zarówno z mojego powództwa jak ze strony Spółdzielni.
- Pozew o uchylenie 4 uchwał WZ, Sąd Okręgowy dla Warszawy Pragi – sprawa przegrana w pierwszej i drugiej instancji, po uzasadnienie wyroku i będzie wniesiona kasacja; przegrana była konsekwencją nadmiernego zaufania do polskiego wymiaru sprawiedliwości.
- Sprzeciw od nakazu zapłaty, Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi Północ – sprawa wygrana w pierwszej instancji, Spółdzielnia wniosła apelację.
- Pozew Spółdzielni o naruszenie dóbr osobistych, Sąd Okręgowy w Lublinie oraz Sąd Apelacyjny w Lublinie – sprawa wygrana.
- Pozew o uchylenie uchwały Rady Nadzorczej w sprawie wykluczenia mnie z członków Spółdzielni, Sąd Okręgowy dla Warszawy Pragi – sprawa wygrana.
- Pozew o uchylenie uchwały WZ w sprawie podziału nadwyżki bilansowej za rok 2015 r., Sąd Okręgowy dla Warszawy Pragi – sprawa wygrana.
- Oskarżenie Zarządu wniesione przez Prokuratora Rejonowego w Warszawie w sprawie nie wywiązywania się z ustawowego obowiązku przeprowadzania lustracji, Sąd Rejonowy – sprawa wygrana.
- Oskarżenie prywatne członka Zarządu z art. 212 k.k. o pomówienie, Sąd Rejonowy w Białej Podlaskiej / Sąd Rejonowy Warszawa Praga Północ – sprawa wygrana,
- Wniosek o wykreślenie z Działu 2, Rubryka 1 – Organ uprawniony do reprezentacji podmiotu Jacka Lieberta, który został powołany przez nieistniejący organ w postaci Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej „Osiedle Zacisze” do Zarządu; Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie XIII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego – wniosek oddalony, sprawa czeka na skierowanie do Sądu Okręgowego dla Warszawy Pragi.
- Pozew o uchylenie uchwały WZ w sprawie zmian w statucie, Sąd Okręgowy dla Warszawy Pragi – wniesiona apelacja.
- Pozew o uchylenie uchwały RN w sprawie zatwierdzenia planu gospodarczo-finansowego na rok 2016, Sąd Okręgowy dla Warszawy Pragi – wniesiona apelacja.
Na 10 spraw sądowych 6 zostały przez ze mnie wygrane (sprawa o zapłatę została wygrana w pierwszej instancji), 2 są w apelacji, 1 czeka na wniesienie pozwu i 1 została przegrana, ale będzie wniesiona kasacja.
Zarząd Spółdzielni oraz poszczególni członkowie Zarządu wynajęli aż 4 prawników z 3 kancelarii prawnych przeciwko mnie.
Kancelaria Radcy Prawnego Kancelaria Radcy Prawnego
Radca Pr. Michał Sybilski Radca Pr. Jarosław Ostrowski
Kancelaria ECh§W Kancelaria ECh§W
Adw. Olgierd Pogorzelski Adw. dr Krzysztof Wąsowski
Ile mogła kosztować ta batalia sądowa członków Spółdzielni? Według moich szacunków łączny koszt brutto dotychczasowej obsługi prawnej 10 spraw sądowych wraz z kosztami podróży mógł wynieść nawet 70 tys. złotych. Są to tylko szacunki bo Zarząd Spółdzielni nie ujawnia łącznie poniesionych kosztów brutto z tytułu prowadzenia 10 procesów sądowych.
Czy jest to normalne zjawisko, że Zarząd zamiast skorzystać z fachowej wiedzy członka Spółdzielni toczy z nim prawdziwą wojnę sądową? Druga zasada Kodeksu dobrych praktyk spółdzielczych mówi o demokratycznej kontroli członkowskiej. W tej patologicznej Spółdzielni nie pasuje widocznie Zarządowi jakakolwiek kontrola.
Ostatnie cztery lata mojego życia spędziłem na pisaniu pozwów, odpowiedzi na pozwy, stanowisk do opinii biegłych, apelacje oraz inne pisma procesowe. Na salach sądowych spędziłem kilkadziesiąt godzin. Przejechałem samochodem kilka tysięcy kilometrów. I to wszystko w pojedynkę, bez pełnomocnika. I co z tego mam? Nauczyłem się przepisów prawa, strategii prowadzenia procesów sądowych. Wszystkie ważniejsze procesy były monitorowane przez obserwatorów tj. członków warszawskich spółdzielni mieszkaniowych i nie tylko oraz nagrywane. W trakcie toczących się spraw sądowych zostały ujawnione ważne informacje dotyczące mojej spółdzielni. Wziąłem udział w pracach Parlamentu nad nowelizacją ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Zdobyłem uprawnienia lustratora i audytora.
Mam również satysfakcję, że jako ekonomista stanąłem do sporu sądowego ze znanymi warszawskimi kancelariami prawnymi jak równy z równym i na swoim koncie odniosłem na dzień dzisiejszy 6 ZWYCIĘSTW.
Czarek Meszyński
(52)Nie lubię tego!(0)Bajzel – Nr 9 (323)
Wszystko wskazuje na to, że w mojej spółdzielni panuje niezły bajzel. Niewierzycie? Myślicie, że w instytucji zaufania publicznego jakim jest spółdzielnia mieszkaniowa jest to niemożliwe? Wydaje Wam się że członkowie zarządu ze względu na to, że zarządzają prywatnym majątkiem swoich członków dołożą wszelkich starań by zgodnie z prawem wywiązywać się z powierzonych sobie obowiązków?
Spółdzielnia Mieszkaniowa „Osiedle Zacisze” ma na swoim koncie kilka przegranych ze mną spraw sądowych. Łączna zasądzona kowta z tytułu kosztów sądowych za tylko trzy sprawy wyniosła 1000 zł. Na moje pismo wzywające do uregulowania kosztów sądowych otrzymałemw następującą odpowiedź.
Pozwolę sobie tym razem pominąć stronę merytoryczną, a skupię się na stronie formalnej. Pismo zostało podpisane w dniu 8 stycznia 2018 r. przez dwóch członków zarządu Jacka Lieberta i Michała Starzewskiego. Jak wynika ze stempla pocztowego list został nadany dopiero 29 stycznia 2018 r. tj. 3 tygodnie (21 dni) od podpisania dokumentu. Odebrałem go 31 stycznia 2018 r.
Widocznie duet Liebert – Starzewski uznali, że skoro biuro spółdzielni znajduje się w piwnicy to dokument jak wino z czasem nabierze mocy i wykiwntnego wyrazu. Toteż oświadczenie podpisane 8 stycznia 2018 r. zalegało w biurze Spółdzielni prze 21 dni. Sprawa o tyle wydaje się dziwna, że z siedziby Spółdzielni przy ul. Wyspowa 19 do agencji pocztowej przy u. Łodygowej 20 jest ok 250 m.
A może ja się mylę i nie chodzi tu wcale o pospolity bajzel w biurze tylko o przemyślaną strategię w postaci antydatowania dokumentu. Jeżeli tak to mamy do czynienia z grubszą sprawą. Należy postawić pytanie czym jest antydatowanie. Jest to opatrzenie dokumentu datą wcześniejszą niż rzeczywista data, w której dany dokument został sporządzony lub podpisany.
Czy antydatowanie jest przestępstwem? W kodeksie karnym nie wyrażono wprost takiego przestępstwa jak antydatowanie. Nie ulega jednak wątpliwości, że prawo karne stoi na straży wiarygodności dokumentów. Wyrazem tego jest rozdział XXXIV Kodeksu Karnego poświęconego przestępstwom przeciwko wiarygodności dokumentów. Z przepisu art 270 nie wynika jasno, czy antydatowanie wypełnia znamiano fałszerstwa. Żeby to ustalić należy posłużyć się wykładnią i ustalić zakres obowiązywania tego przepisu. Zgodnie z wykładnią jezykową istotą czynu opisanego w art. 270 § 1 k.k. jest podrobienie lub przerobienie dokumentu. Należy stwierdzić, że antydatowanie dokumentu wypełnia znaczenie słowa podrobienia. Bowiem opatrzenie dokumentu datą wszteczną stwarza pozór, że dana czynność prawna została wykonana z datą wcześniejszą. Taki dokument nie jest zatem autentyczny, ponieważ sporządzenie wydarzyło się w innym terminie, niż data na nim podana.
Przepis zawart w art 270 k.k. ma na celu ochronę wiarygodności dokumentów, poprzez zapobieganie ich antydatowaniu i jest zgodna z wykładnią systemową, która stoi na straży pewności i autetyczności obrotu prawnego. Mając powyższe na uwadze należy uznać, że antydatowanie dokumentu wypełnia znamiona fałszowania z art 270 k.k. i jest czynem karalny.
Ale to jeszcze nie koniec historii, a mianowicie dwaj Panowie Liebert i Starzewski dali popis swej znajomości prawa spółdzielczego pisząc:” Z PANA ZOBOWIAZAŃ WOBEC NASZEJ SPÓŁDZIELNI WYNIKAJĄCYCH Z TYTUŁU OPŁAT ZA UŻYWANIE LOKALU MIESZKALNEGO(..)”
Zgodnie z art. 3 u.p.s. majątek spółdzielni jest prywatną własnością jej członków, innymi słowy spółdzielnia należy do członków, a nie tylko do członków zarządu. Najbardziej jednak zaskoczyło mnie użycie terminu: „ponoszenie opłat za używanie lokalu”. W tym miesjcu należy wskazać, że Michał Starzewski jest członkiem założycielem naszej SM, a od 2004 r. zasiada w organach spółdzielni, a Jacek Liebert już w latach 90. XX w. był członkiem rady nadzorczej. Obaj Panowie mieli wystarczająco dużo czasu by nauczyć się ustaw spółdzielczych.
W ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych nie występuje termin: „opłaty za używanie lokalu” występuje natomiast termin: „pokrywanie kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości”– art. 4 u.s.m.
Z punktu widzenia prawa jest to ogromna różnica, a mianowicie opłaty za używanie lokalu wnoszone są przez lokatora na rzecz prawowitego właściciela i wynikają z ustawy o ochronie praw lokatorów. Podstawą wysokości czynszu jest podpisana umowa najmu na mieszkanie komunalne lub z zasobów prywatnych. Najemnca opłaca czynsz za używanie lokalu w wynikający ze stosunku najmu na rzecz właścicela.
W moim przypadku, gdy jestem właścicielem lokalu to nieruchomość mam w posiadaniu, a nie w używaniu/użytkowaniu. No cóż taka subtelność prawna jest dla duetu Liebert – Starzewski całkiem obca. Nie rozróżniają prawniczych terminów takich jak: używanie – posiadanie, czynsz – opłaty, lokator – właściciel, najem – własność itd. Czy jest to możliwe, że po 20-latach pracy na rzecz spółdzielni można być tak impregnowanym na wiedzę?
Czarek Meszyński
(43)Nie lubię tego!(2)W odpowiedzi… – Nr 15 (268)
W odpowiedzi na pismo Zarządu i Rady Nadzorczej z dnia 3 marca 2017 r. pragnę zwrócić uwagę na jedną istotną zasadę:
- demokratycznej kontroli członkowskiej,
Spółdzielnie są demokratycznymi organizacjami kontrolowanymi przez swoich członków, którzy aktywnie uczestniczą w życiu spółdzielni.
W Prawie spółdzielczym w rozdziale III Członkowie, ich prawa i obowiązki w art. 18 § 5 pkt 2 powiedziane jest:
- Członek spółdzielni ma obowiązek dbania o dobro i rozwój spółdzielni oraz uczestniczy w realizacji jej zadań statutowych.
Jedną z przyczyn patologii, która występuje w polskich spółdzielniach mieszkaniowych jest bierna postawa członków.
Ze smutkiem obserwuję, jak na przestrzeni lat łamane jest prawo w naszej spółdzielni.
Z niepokojem patrzę, jak najpierw Spółdzielnia wybudowała budynki w sposób urągający kulturze budowlanej, by potem te same budynki ciagle remontować, bez projektu, bez kosztorysu inwestorskiego, bez przetargu, ale za to za kwoty przewyższające ceny rynkowe, by później zrobić remont remontu. W jakim zdegradowanym stanie jest nasze Osiedle każdy z nas widzi, a ujawnione zdjęcia przez ze mnie na tym blogu jak również na ostatnim Walnym przez Zarząd są tego najlepszym dowodem.
Ze zgrozą przyglądam się „radosnej twórczości” naszych niekompetentnych organów – nieskalanych jakąkolwiek wiedzą z zakresu zarządzania spółdzielnią. Ostatni uchwalony Regulamin GZM jest tego najlepszym przykładem.
Zarząd zamiast, skorzystać z mojego doświadczenia i wiedzy postanowił ze mną walczyć, co jest przykładem arogancji, złej woli oraz braku uczciwości i troski o dobro wspólne.
Zarząd jak mantrę od czterech lat powtarza, że prezentuję zmanipulowane fakty lub wręcz kłamstwa. Tylko nigdy nie wskazał jakie to są zmanipulowane fakty i jakie to są kłamstwa. Jak wiecie Państwo dołożyłem wszelkich starań, żeby prowadzenie tego bloga było ex lege. Zostało zarejestrowane jako czasopismo. Zgodnie z literą prawa art. 31 A ust. 1 Prawa prasowego:
- Na wniosek zainteresowanej osoby fizycznej, osoby prawnej (…), redaktor naczelny (…) jest obowiązany opublikować bezpłatne rzeczowe i odnoszące się do faktów sprostowanie nieścisłej lub nieprawdziwej wiadomości zawartej w materiale prasowym.
Zarząd nigdy z tych uprawnień nie skorzystał. Dlaczego? Może nie miał co prostować? Ja, jako badacz problematyki spółdzielczej, opieram się zawsze na materiałach źródłowych, a wszelkie pozyskane informacje sprawdzam. Jeżeli stwierdzę, że pojawił się błąd, natychmiast piszę sprostowanie. Na 268 wpisów było tylko dwa sprostowania, co świadczy o mojej rzetelności. Ze stoickim spokojem przyglądam się poczynaniom organów i niektórych – na szczęście nielicznych – członków spółdzielni, którzy permanentnie naruszają moje dobra osobiste (art. 24 k.c.) a przez rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji i pomawianie dokonują zniesławienia (art. 212 k.k.). Czy będą konsekwencje prawne? Czas pokaże.
Zarząd do walki ze mną, wynajął dwie, a może nawet trzy kancelarie prawne. W sumie uczestniczę w 10 sprawach (w jednej jako świadek i obserwator). Sam piszę pisma procesowe i apelacje, Zarząd takiej umiejętność nie posiadł. Wydał już chyba kilkadziesiąt tysięcy złotych na prawników. Jestem ciekawy jak te koszty rozliczy? Bo w myśl bezwzględnie obowiązującego przepisu zawartego w art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych koszt kancelarii prawnej nie stanowi kosztu eksploatacji i utrzymania danej nieruchomości, jest to ryzyko działalności gospodarczej prowadzonej przez jednostkę. W związku z tym, że Spółdzielnia nie prowadzi pozostałej działalności gospodarczej i nie ma z tego tytułu przychodu, aktualni i byli członkowie Zarządu będą musieli się złożyć by te koszty sądowe pokryć.
Zarządowi nie udało się wygrać do tej pory ani jednej sprawy. Nie jest prawdą jak napisano tu:
ponieważ wyrok jest nieprawomocny – została złożona apelacja.
Natomiast Zarząd wstydliwie ukrywa, że przegrał sprawę w pierwszej i drugiej instancji.
Bezspornym jest, że obecny prezes Jacek Liebert został wybrany przez nieistniejący organ – Radę Nadzorczą. Nieprawdą jest, że błędnie zinterpretowałem zapis § 39 ust. 2 Statutu. Statutowego zapisu niezgodnego z ustawą się nie interpretuje, jego się pomija. Nie jest to taki pierwszy przypadek, który przydażył się w spółdzielni, że nieistniejący organ podejmował uchwały. Jest z tego prawne wyjście, ale nasz Zarząd o tym nie wie, jak również nie wie radca prawny, z którego usług Zarząd korzysta, więc czeka nas kolejny proces. Ostatnio miałem okazję zapoznać się z zeznaniami, jakie zostały złożone na policji do spraw gospodarczych przez byłych i aktualnych członków Zarządu.
Oj będzie o czym pisać…
Czarek Meszyński
Członek SM „Osiedle Zacisze”
Postscriptum
Zarząd rozpowszechniał te materiały dot. mojej osoby wrzucając je (czyżby osobiście?) do skrzynek pocztowych mieszkańców. Do mnie ich nie wysłano, po co główny zainteresowany ma wiedzieć. Jakim terminem można nazwać takie metody?
(22)Nie lubię tego!(1)Wskaźnik EP – Nr 2 (255)
Co to jest wskaźnik EP?
Określa on wielkość rocznego zaopatrzenia na nieodnawialną (czyli pochodzącą z paliw kopalnych ) energię pierwotną niezbędną do zaspokajania potrzeb związanych z użytkowaniem budynku przypadającą na 1 m2 jego ogrzewanej powierzchni.
Zaostrzenie od 1 stycznia 2017 r. wymagań dotyczących izolacyjności przegród oraz wskaźnika EP ma na celu podniesienia standardu energetycznego budynku. Jest elementem wdrażania dyrektywy unijnej 2010/31/UE zobowiązujące kraje członkowskie do poprawy energooszczędności budownictwa i zmniejszenie emisji CO2 do atmosfery. Celem Komisji Europejskiej jest dążenie do budownictwa o niemal zerowym zużyciu energii, jednak każdy kraj formuje własną definicję tego pojęcia biorąc pod uwagę stan wyjściowy oraz możliwości ekonomiczne.
Polską odpowiedzią są wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych z dnia 17 lipca 2015 r. (Poz. 1422). Od 1 stycznia 2017 r. wartość wskaźnika EP dla budynku wielorodzinnego musi być niższa niż 85 kWh, a od 1 stycznia 2021 r. niższa niż 65 kWh.
Zarząd Spółdzielni (w składzie: Jacek Liebert, Michał Starzewski, Julita Złotek) – zatrudniający dodatkowo profesjonalne podmioty takie jak: Arkadiusz Grala Grupa AD-BUD, Andrzej Woźniak WELL- BUD Sp.z o.o., inspektor nadzoru budowlanego Dariusza Strachota oraz Andrzej Filipiak Techbud – podejmując uchwałę nr 25/2016 z dnia 2 listopada 2016 całkowicie pominął rozporządzenie Ministra i wskaźnik EP. W protokole Zarządu nr 27/2016 z dnia 2 listopada brak jest również jakiegokolwiek śladu na temat wymagań dotyczących izolacyjności przegród.
Jak zwykle w Spółdzielni zapanował „ruski cyrk” nikt nic nie wie, albowiem:
- nie wiadomo jaki jest obecny wskaźnik EP dla budynku Wolińska 28,
- nie wiadomo jaki będzie wskaźnik po przeprowadzonym remoncie,
- nie przeprowadzono diagnostyki kamerą termowizyjną,
- nie wykonano świadectwa energetycznego tj. dokumentu obejmującego niezbędny zakres informacji dla jego użytkowników określającego jakość budynku czy mieszkania z punktu widzenia zużycia energii,
- generalnie nic nie wiadomo, bo mieszkańcom nie przedstawiono celu i zakresu robót budowlanych.
Zarząd podejmując uchwałę w sprawie remontu dachu na siłę chce wydać blisko 108 tys. zł na roboty budowlane, które nie wiadomo jakie przyniosą korzyści mieszkańcom. Takie działanie to nic innego jak czysta amatorszczyzna. Czas najwyższy podziękować AMATOROM. Pytanie tylko: co robią w tej konfiguracji profesjonalne podmioty? Profesjonalne przynajmniej z nazwy.
Autor: Czarek Meszyński
Członek SM „Osiedle Zacisze”
(17)Nie lubię tego!(2)Powrót do przeszłości – Nr 1 (254)
Możliwość podróżowania w czasie fascynowała ludzkość od dawna. Wehikuł czasu jest najbardziej oczekiwanym wynalazkiem. Rzekomy Prezes Jacek Liebert też jest zafascynowany przemieszczaniem się w czasie.
Nie wierzycie? Oto dowód!
Pismem datowanym na 21/11/2016 r. zaprasza na spotkanie, które miało się odbyć prawie miesiąc wcześniej tj. 26/10/2016 r. Prezes do pisma zapomniał dołączyć ZEITWAGEN.
Czy takiej osobie, która nie umie sporządzić prostego pisma, można powierzyć zarządzanie prywatnym majątkiem?
Autor: Czarek Meszyński
Członek SM „Osiedle Zacisze”
Postscriptum
W artykule „Zastraszanie świadka” zarzuciłem Zarządowi arogancję, gdyż nikt nie raczył poinformować mieszkańców Wolińskiej 28 o terminie i zakresie planowanych prac. 22 listopada jak również 1 i 2 grudnia 2016 r. nie było żadnej informacji ani na tablicy ogłoszeń, ani w skrzynkach pocztowych, ani na stronie internetowej Spółdzielni. Zamieszczone powyżej pismo Zarządu znalazłem na parapecie w dniu 30 grudnia 2016 r.
Proszę zwrócić uwagę na zbieg okoliczności:
- 21 listopada 2016 r. pojawiam się na sprawie karnej i na wniosek prokuratora sąd powołuje mnie na świadka,
- 22 listopada 2016 r. J. Liebert „rzekomo” informuje o rozpoczęciu remontu dachu,
- 29 listopada 2016 r. do wykonawcy Andrzej Filipiak Techbud z wiadomością do Spółdzielni skierowałem pismo w sprawie planowanego remontu dachu; do dnia dzisiejszego nie otrzymałem odpowiedzi,
- 1 grudnia 2016 r. ustawiono rusztowania przy Wolińskiej 28,
- 13 grudnia 2016 r. przywieziono wełnę mineralną i płyty izolacyjne,
- 20 grudnia 2016 r. złożyłem zeznania,
- 30 grudnia 2016 r. na parapecie znalazłem pismo podpisane przez J. Lieberta.
(18)Nie lubię tego!(4)Zastraszanie ŚWIADKA – Nr 62 (252)
21 listopada 2016 w Sądzie Rejonowym dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie III Wydział Karny na ławie oskarżonej zasiedli byli i aktualni członkowie Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej „Osiedle Zacisze”.
Na rozprawę przyjechałem w charakterze publiczności. Niestety nie dane było mi uczestniczenie w niej, albowiem pełnomocnik oskarżonych Olgierd Pogorzelski wystąpił z wnioskiem, że ewentualnie rozważa możliwość powołania mnie na świadka. Po 3,5 godzinach siedzenia pod salą sądową, okazało się, że mecenas Pogorzelski zmienił zdanie, i nie widzi już potrzeby powołania mnie na świadka. Na szczęście prokurator mnie powołał i mam składać zeznania 20 grudnia 2016 r.
1 grudnia 2016 r. firma dekarska Andrzej Filipiak Techbud ustawiła rusztowanie, ponieważ Zarząd Spółdzielni podpisał umowę na remont mojego dachu.
Remont ma być przeprowadzony w grudniu. Kto remontuje dach w grudniu? Albo idiota* albo jest to ewidentna próba zastraszenia świadka. Pikanterii dodaje fakt, że moje mieszkanie znajduje się na ostatnim piętrze – poddasze użytkowe – dach jest jednocześnie moim sufitem.
Andrzej Filipiak jako doświadczony dekarz, zdaje sobie zapewne sprawę, że wymieniając poszycie dachowe w grudniu w mieszkaniu na poddaszu naraża mnie nie tylko na zwiększone koszty związane z ogrzewaniem, ale przede wszystkim na zniszczenie mojego mienia, a co najważniejsze na niebezpieczeństwo swoich pracowników – chodzenie zimą po zaśnieżonym stromym dachu grozi utratą życia lub kalectwem.
Rusztowanie zostało ustawiona 1 grudnia, kiedy w Warszawie zapowiadano obfite opady śniegu.
Zdjęcia wykonałem 2 grudnia br.
A myślicie Państwo, że arogancki Zarząd raczył powiadomić mieszkańców budynku przy u. Wolińskiej 28 w Warszawie o planowanych robotach budowlanych?
Proszę sobie wyobrazić, że arogancki Zarząd nie odczuwa takiej potrzeby i nie informuje.
A przecież J. Liebert jeszcze na Walnym Zgromadzeniu, które odbyło się 17 czerwca 2014 r. zaproponował, aby wywieszać zakres prac na klatkach do informacji mieszkańców.
Jak szybko człowiek traci pamięć.
Więcej na ten temat:
http://temidacontrasm.info/afera-na-zaciszu/#respond
Autor: Czarek Meszyński
Członek SM „Osiedle Zacisze”
*Idiota – osoba upośledzona umysłowo
(36)Nie lubię tego!(4)
Najnowsze komentarze